- uprawnić
- narýad
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
uprawnić
Look at other dictionaries:
uprawniać — ndk I, uprawniaćam, uprawniaćasz, uprawniaćają, uprawniaćaj, uprawniaćał, uprawniaćany uprawnić dk VIa, uprawniaćnię, uprawniaćnisz, uprawniaćnij, uprawniaćnił, uprawniaćniony 1. «nadawać komuś prawo do działania, wykonywania określonych… … Słownik języka polskiego
uprawnienie — n I 1. rzecz. od uprawnić. 2. lm D. uprawnienieeń «prawo do czegoś przysługujące, nadane komuś; przywilej» Korzystać z różnych uprawnień. Uprawnienie do urlopu, do korzystania z czegoś … Słownik języka polskiego
uprawniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uprawniaćam, uprawniaća, uprawniaćają, uprawniaćany {{/stl 8}}– uprawnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uprawniaćnię, uprawniaćni, uprawniaćnij, uprawniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprawnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uprawnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uprawnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uprawnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} nadane komuś prawo do czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
